Nie tylko spektakularne wydarzenia warto opowiadać, poświęcając im powieści czy filmy. Także te drobne sprawy naszego życia codziennego domagają się pięknej opowieści. Trzeba docenić urodę tych wszystkich prostych zdarzeń i zwykłych przedmiotów. To piękno codzienności i mikrozdarzeń przedstawiano szczególnie w poezji, czyli w tej formie, która ze względu na swoją strukturę nadaje się najlepiej do opisywania drobnych spraw czy rzeczy.

Poetyckość obrazów życia codziennego

Tę poetyckość życia codziennego dostrzegali także malarze, którzy przedstawiali na swoich płótnach nie tylko wielkie sceny batalistyczne czy dworskie, ale także zwykłe istnienie w potoku codzienności. Pełne niezaprzeczalnego piękna. Przykładem takiego uchwycenia uroku zwykłych spraw jest malarstwo rodzajowe.

Malarzem, który w niezwykły sposób przedstawiał pozornie zwykłe postaci, ich spojrzenia, zapatrzenia, prozę życia – był Velázquez. Zwłaszcza namalowane przez niego kobiety zdają się krążyć wokół tajemnicy bycia, mimo że fizycznie tkwią w potoczności. Mimo że nie robią nic spektakularnego, to są nadzwyczajne. Ich wdzięki jest ponadczasowy. Wydaje się, że każdy chciałby poczuć coś podobnego. Ale co? To już tajemnica. Artysty i dzieła.

Wyrazić niewyrażalne

Czy dzisiaj także możemy spróbować uchwycić poetyckość istnienia? Nawet jeśli nie jesteśmy artystami? W jaki sposób uchwycić to piękno, które wypełnia nasz świat? Dobrym pomysłem jest fotoksiążka proponowana przez Cewe oraz fantazyjne fotokalendarze, które wystarczy uzupełnić obrazami z naszego życia.

Wkrótce przekonamy się, że także w naszej postnowoczesnej rzeczywistości, wykorzystując wszelkie jej rozwiązania, możemy zwracać się ku temu, co nieprzemijalne. Ku pięknu prostych spraw, komponujących nasze życie niczym fantastyczne dzieło sztuki.